Prymas Polski Józef Glemp we wspomnieniach brata

W inowrocławskim Instytucie Prymasa Józefa Glempa odbyła się w ostatnim czasie premiera filmu dokumentalnego „Prymas z Kujaw”.

_- Film zebrał same pozytywne opinie. Sporo osób dowiedziało się już o tym, że dokument miał swoją premierę, lecz nie każdy zdążył go obejrzeć. Produkcja będzie promowana w szkołach i sanatoriach. Wielu instytucjom zależy na tym, żebym był uczestnikiem spotkań z filmem „Prymas z Kujaw”, abym mógł poszerzyć poruszane w nim wątki o tło historyczne, wojenne realia i wspomnienia z dzieciństw_a - mówi inż. Jan Glemb, brat prymasa urodzonego w podinowrocławskim Rycerzewie (gm. Pakość).

Prymas w trudnych czasach przełomu

Jan Glemb troszczy się o to, aby pamięć o prymasie była żywa. - W naszych stronach dorobek i spuściznę po prymasie pielęgnuje działający od 2009 roku w Inowrocławiu Instytut Prymasa Józefa Glempa. Za każdym razem podczas moich wycieczek po świecie, choćby wizyt w Teksasie czy RPA, społeczeństwo pragnie usłyszeć żywe słowo o moim bracie, dlatego tak chętnie wspominam Jego postać. Zawsze mam na względzie to, że przyszło mu stanąć na czele polskiego kościoła katolickiego w niezwykle trudnych warunkach. Mój brat był „prymasem przełomu”, czasu istotnych przemian w naszym społeczeństwie - podkreśla Jan Glemb.

Brat prymasa był niegdyś łącznikiem między rządem a episkopatem, dlatego zna kulisy budowania relacji między poszczególnymi osobami ze świata polityki i duchowieństwa. Wszystkie tajemnice, które pod żadnym pozorem nie mogły ujrzeć światła dziennego, zachował po dziś dzień.

Ojciec był największym autorytetem

Od najmłodszych lat rodzina obserwowała silną, umacniającą się więź Józefa z Bogiem.

- Mój brat od dziecięcych lat był bardzo religijny. Wtórował ojcu przy naszej wspólnej, porannej i wieczornej modlitwie. Był pobożny i gorliwy. Wstawał wczesnym rankiem i uczęszczał na roraty, odprawiane o godzinie 6-tej, jeszcze przed wschodem słońca. Zawierzył siebie Bogu, dzięki czemu odnosił sukcesy - najpierw w sporcie, później w seminarium duchownym w Gnieźnie. Był wybitnym sportowcem w rzucie oszczepem i kulą. Dużo czytał i chętnie pisał wiersze. Był absolwentem obojga praw i doczekał się tytułu kawalera Orła Białego. - Niekwestionowanym autorytetem Józefa był nasz ojciec - zawsze prawy, pobożny, pogrążony w modlitwie. - Józef spełnił marzenie ojca informując w piątek o tym, że został przyjęty do seminarium duchowego. Tata zmarł dwa dni później, spokojny o przyszłość syna - wspomina Jan Glemb.

„Tak to było”, czyli wspomnienia z dzieciństwa

Wspomnienia z dzieciństwa i młodzieńczych lat doczekały się opisania na kartach książki osadzonej w realiach rycerzewskiej wsi.

- Za namową rodziny i znajomych postanowiłem napisać i wydać książkę pt. „Tak to było”, w której opisuję losy naszej rodziny, codzienność kujawskiej wsi i brutalne oblicze wojny. Póki co nakład kilkudziesięciu egzemplarzy dedykowany jest rodzinie i znajomym, ale rosnące zainteresowanie uczestników moich prelekcji świadczy o tym, że konieczny będzie dodruk. Książka będzie cennym źródłem historycznym dla kolejnych pokoleń zainteresowanych etnografią. Prymas był bardzo silnie związany z rodzinnymi stronami. Tradycją było to, że zawsze spędzał swoje urodziny w Inowrocławiu.

Modlitwa przy grobie, msza w Inowrocławiu

W ostatnim czasie Jan Glemb odwiedził grób brata, który spoczywa w krypcie arcybiskupów warszawskich w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela na warszawskiej starówce. Na co dzień grób dogląda siostra prymasa, Stanisława, która mieszka w stolicy. Siódmą rocznicę śmierci brata Józef Glemb przeżywać będzie w gronie najbliższych podczas mszy świętej odprawionej w w kościele parafii pw. Zwiastowania Najświętszej Marii Pannie w Inowrocławiu, w której 18 grudnia 1929 r. przyszły zwierzchnik kościoła katolickiego w Polsce został ochrzczony.